Verkiezingen en sluikreclame via giveaways

Over een maand of twee zullen we ze weer zien op de wekelijkse markt in je woonplaats: de stands van de plaatselijke partijen. Als de bemensing je ogen weet te vangen zullen ze je allerlei prullaria en brochures in de hand drukken, of erger nog hun verhaal vertellen, waarom je toch echt op partij X of Y moet gaan stemmen op 16 maart as.

Chocoladehart bedankkaart voor ambtenaren

En als je eerder een blijk van belangstelling hebt gegeven zul je ook het een en ander in je brievenbus ontvangen. Zo stuurde bij onze oosterburen de SPD-kandidaat Wiebke Esdar vlak voor de federale verkiezingscampagne een bedankkaart met een chocoladehart erop geplakt aan leraren van scholen in de regio Bielefeld, waar zij  als Bundestagsabgeordnete haar thuisbasis heeft. En niet alleen naar leraren – ook werkers in de zorg ontvingen dezelfde brief met lekkers, zij het met een andere aanhef.

Waren de giveaways naar ambtenaren sluikreclame?

Mag dat eigenlijk wel, vroegen CDU en FDP? Zij waren van mening dat het toestaan van het gebruik van de gegevens van deze ambtenaren door een kandidaat-kamerlid een schending van het neutraliteitsbeginsel betekende. Een ‘beginsel’ dat de Duitse overheid als organisatie hoog in het vaandel voert. 

Hoog tijd voor een ‘onderzoek’ door een onafhankelijke commissie. De stelling: onder welke voorwaarden mogen kandidaten of gekozen functionarissen eigenlijk reclame- en informatiemateriaal via de post of via weggeefacties in overheidsgebouwen verspreiden onder ambtenaren? 

Oordeel

De commissie oordeelde vorige week dat overheidsinstanties verplicht zijn altijd politiek neutraal te blijven, verkiezingscampagnes mogen dus op geen enkele wijze worden ondersteund. Maar: Het bedankje van Wiebke Esdar aan de ambtenaren voor hun harde werken tijdens de coronapandemie bevatte geen verkiezingsreclame, maar alleen dat bedankje.

Lees ook:  Duitse vrouwen geven ZEC+ ‘boze cactus’ voor seksistische reclame

Bovendien was ze op dat moment Bundestagsabgeordnete en in die hoedanigheid wilde ze de harde werkers bedanken, oordeelde de commissie. Ze verwees nergens naar haar partij of enig programma: dus was de brief geen onderdeel van de SPD-campagne en dus toegestaan.